In tijden van flexi-jobs en shitcontracten zijn vakbonden nodig.

Onlangs lanceerde Jong VLD een (nieuwe) aanval op de vakbonden met een opiniestuk. Voorzitter Maurits Vande Reyde stelt daarin dat de uitbetaling van werkloosheidsuitkeringen niet langer zou moeten gebeuren via de vakbonden en de hulpkas, maar via de blockchain-technologie.

Jong VLD negeert de dienstverlening door vakbonden

Vande Reyde reduceert in zijn opiniestuk de rol van vakbonden tot instellingen die enkel geld overmaken van de overheid aan werklozen. Daarmee toont Vande Reyde volgens mij aan hoe vreemd de wereld van een werkloze voor hem is. Het lijkt er nogal sterk op dat de Jong VLD-voorzitter reageert vanuit een irrationele afschuw voor vakbonden, maar ook zonder kennis van zaken. Vakbonden gaan namelijk veel verder dan het overschrijven van een werkloosheidsuitkering naar de rekening van een werkzoekende.

Wij staan mensen bij in soms zeer moeilijke en turbulente periodes waarin ze nood hebben aan een persoonlijk contact. Wij brengen hen in contact met de VDAB, of onze loopbaanconsulenten helpen hen persoonlijk met hun zoektocht naar werk. Om werkzoekenden zo goed mogelijk te begeleiden naar werk, gaan we heel ver.

Wij helpen mensen die hun job verliezen, en enkele maanden werkloos blijven. Dat werk is veel meer dan eentjes en nulletjes in een algoritme die een uitkering betalen. Dat werk is veel meer dan een simpele transactie.

Het uitschakelen van de uitbetalingsinstellingen om hen simpelweg te vervangen door een kille technologie, ontmenselijkt de werklozen. In hun meest moeilijke en onzekere periodes, na het verliezen van een job, zouden ze gereduceerd worden tot cijfertjes.

Uw liberalisme is niet het onze

In zijn opiniestuk verwijst de Jong VLD voorzitter naar een controversieel experiment in het Verenigd Koninkrijk, waarmee de werkelijke insteek van dit voorstel duidelijk wordt. Bij het experiment kregen een aantal werklozen hun uitkering via een app 'GovCoin' die hun uitgaven opvolgde. Heel terecht kwam er een storm van kritiek. De technologie schendt namelijk de privacy van de gebruikers door op te volgen waaraan de gebruikers hun uitkering besteden. Dit zet de deur open naar een beleid waarbij werklozen worden afgerekend op de manier waarop ze hun uitkering besteden.

Ons sociaal-liberalisme stelt alleszins dat ieder individu op een vrije manier keuzes moet kunnen maken. Wij zijn uiteraard voor technologische vooruitgang, maar niet wanneer dit ten koste gaat van de privacy en voldoende sociale bescherming van mensen.

Hulpkas

We kunnen alleen maar vaststellen dat de vakbonden hun taak als uitbetalingsinstellingen goed doen. De vakbonden kunnen namelijk werkloosheidsdossiers behandelen aan een fractie van de prijs die de hulpkas daarvoor nodig heeft.

In het opiniestuk beweert Vande Reyde dat het een bewuste strategie is van de vakbonden om de hulpkas een onaantrekkelijke dienstverlener te maken. Waar hij deze beschuldiging op staaft, is onbekend. Nochtans zijn de vakbonden niet de poppenspelers die aan de touwtjes trekken van de hulpkas. Ook de werkgeversorganisaties zijn vertegenwoordigd in die bestuursorganen. Verdenk je de werkgevers er ook van dat ze de hulpkas "zwak houden" ten voordele van de vakbonden?

In tijden van flexi-jobs en shitcontracten zijn vakbonden nodig

Ik ga in mijn job regelmatig de baan op. Zo kom ik in middelbare scholen en geef daar les aan jongeren die zich binnenkort op de arbeidsmarkt zullen begeven. Daar stel ik steeds opnieuw vast hoe weinig kennis die jongeren precies hebben over hun rechten en plichten. Het is ook voor die groepen dat vakbonden zo belangrijk zijn. Wij sturen ze niet zomaar onbeschermd en ongeïnformeerd de arbeidsmarkt op, maar begeleiden hen er naartoe.

In tijden van flexi-jobs en shitcontracten, met dank aan de centrumrechtse regeringen, is er meer dan ooit nood aan organisaties waarbij werknemers terecht kunnen voor juridisch advies, informatie, begeleiding en vertegenwoordiging. Gaat blockchain dat ook doen?