Het huidige milieubeleid draait meer en meer rond vrijwillige inspanningen en engagementsverklaringen die niet bindend zijn. Zoals participatie aan EMAS (EU Eco-Management en Audit Schema) en de EBO’s (energiebeleidsovereenkomsten). Hoewel overregulering niet de bedoeling is en vrijwillige engagementen nuttig kunnen zijn, draait een effectief milieubeleid ook rond bindende reglementering voor bedrijven die effectief wordt afgedwongen. Dit milieubeleid moet volgens ons kaderen in een energie-efficiënte en circulaire toekomst.

Door de toenemende materiaalschaarste (denk aan allerlei metalen in elektronica) en afvalproblematiek (denk aan de plastic soep) moet Vlaanderen verdere stappen nemen naar de circulaire economie en hierin een voorlopersrol vervullen.

Vlaanderen doet het vrij goed in recyclage, maar het kan nog een stuk beter. Zo blijkt uit empirisch onderzoek van Recover dat slechts de helft van onze plastic flessen en flacons gerecycleerd wordt. Bovendien wordt van de wel ingezamelde plastic maar liefst 95% gebruikt voor laagwaardige toepassingen zoals isolatiemateriaal, fleece en voedingsbakjes die verder niet gerecycleerd worden. Zo eindigt dit plastic ook gewoon op de afvalberg of in de plastic soep. Momenteel worden we in onze voorloperpositie voorbij gestoken door landen als Nederland, Denemarken en Duitsland, die naast glazen drankflessen ook plastic drankflessen via het systeem van statiegeld inzamelen. Momenteel wordt onze vooruitgang voornamelijk nog gedreven vanuit de Europese reglementering, dat kan ambitieuzer!

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat de transformatie naar een economie waarin materialen hun waarde behouden en waar meer ingezet wordt op dienstverlening (delen/huren, product as a service) een positief verhaal is voor onze economie en tewerkstelling. Een circulaire economie creëert immers typisch zeer lokale jobs, en dit in verschillende sectoren en voor werknemers van verschillende scholing. Zo zorgt de circulaire economie voor netto jobs.